ไข่มดแดง – โปรตีนท้องถิ่นฤดูร้อน

ในช่วงฤดูร้อนของทุกปี (ก.พ.–เม.ย.) ภาคเหนือและอีสานจะมีภาพคุ้นตาของผู้คนออกหา “ไข่มดแดง” ตามต้นไม้หรือป่าละเมาะ ไข่มดแดงคือ ตัวอ่อนและดักแด้ของมดแดง ที่ให้รสชาติหอมมันเฉพาะตัว มดแดงมักทำรังบนต้นไม้ในที่โล่ง แสงแดดส่องถึง โดยใช้เส้นใยจากตัวอ่อนในการสร้างรัง และวางไข่เฉพาะฤดูร้อน

เมนูท้องถิ่นจากไข่มดแดงมีหลากหลาย เช่น แกงผักหวาน ยำ หมก หรือแม้แต่ไข่เจียว แต่ปัจจุบันไข่มดแดงเริ่มหายากขึ้นจากการเก็บเกินพอดีและการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม ทำให้เกิดแนวคิดในการเลี้ยงมดแดงในสวนหรือพื้นที่ใกล้บ้าน เพื่อเป็นทางเลือกในการพึ่งพาโปรตีนในชุมชน

การเลี้ยงมดแดงทำได้โดยจัดระบบอาหาร น้ำหวาน และเส้นทางเชื่อมรังอย่างเหมาะสม เช่น ใช้เชือกหรือไม้พาดข้ามต้นไม้ การพัฒนาแนวทางนี้ช่วยอนุรักษ์วัตถุดิบพื้นถิ่นและลดแรงกดดันต่อมดแดงธรรมชาติ ซึ่งจะนำไปสู่ความยั่งยืนด้านอาหารในท้องถิ่นได้ในอนาคต