การเผชิญหน้ากับแขกประจำยอดไม้

เมื่อทีมสำรวจธรรมชาติของ อพวช. ได้เดินทางลงพื้นที่อุทยานธรณีโลกสตูลตามภารกิจสำรวจพืชและสัตว์ พวกเขามักจะได้พบแขกประจำที่ไม่เคยขาดหายไปจากเรือนยอดไม้ — “ค่างแว่นถิ่นใต้” ดวงตากลมโต ใบหน้าสีเทาอมขาวที่ดูบ๊องแบ๊วนั้น อาจทำให้ใครหลายคนเข้าใจผิดว่าเป็นลิงทั่วไป แต่กลับพบว่าค่างไม่ค่อยสนใจมนุษย์เลย พวกมันมัวแต่เคี้ยวยอดไม้อย่างเอร็ดอร่อยกลางเรือนยอด และไม่เคยยื่นมือมาขอขนมจากคนเหมือนลิงตามแหล่งท่องเที่ยว

ผู้กินใบไม้ที่มากกว่าการกินใบไม้

แม้เรามักจะเห็นพวกมันเล็มใบไม้อย่างสงบ แต่จากการสังเกตของนักธรรมชาติวิทยา พบว่าค่างแว่นถิ่นใต้ยังแอบกินผลไม้ ดอกไม้ เปลือกไม้ หน่อไม้ และแม้แต่ดินโป่งหรือแมลงในบางครั้ง ระบบย่อยอาหารของพวกมันนั้นซับซ้อน กระเพาะมีหลายช่อง พร้อมจุลินทรีย์เฉพาะที่ช่วยย่อยเซลลูโลสจากใบไม้ ซึ่งเป็นอาหารย่อยยาก ทำให้พวกมันสามารถอยู่รอดในฤดูที่พืชผลมีจำกัดได้ดี

ปัญหา และความหวังในเงาไม้

แม้ค่างจะไม่รบกวนมนุษย์ แต่มนุษย์กลับเป็นภัยเงียบที่คุกคามพวกมัน ทั้งการลักลอบล่า การตัดไม้ และความเชื่อโบราณที่ใช้ "ส้มค่าง" เป็นยา ยิ่งทำให้ค่างแว่นถิ่นใต้กลายเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในบัญชีแดงของ IUCN แต่ยังมีความหวัง หากเราช่วยกันอนุรักษ์ถิ่นอาศัย ป่าต้นน้ำ และพฤกษาอาหารของพวกมันไว้ พวกมันอาจยังได้อยู่บนยอดไม้ต่อไปในรุ่นลูกหลานของเรา