English
Thai
เฮือนกำนันอ่อน: สัญลักษณ์ของศิลปวัฒนธรรมอีสาน
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีนำ **เฮือนกำนันอ่อน** ซึ่งเดิมตั้งอยู่ที่บ้านศรีไค มาย้ายไว้ที่อุทยานศิลปวัฒนธรรมอีสานและลุ่มน้ำโขง เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรม สืบสานประวัติศาสตร์ ชุมชน และศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นที่มีคุณค่า
ประวัติเฮือนกำนันอ่อน
สร้างโดย นายอ่อน วามนตรี ระหว่าง พ.ศ. 2491–2494 ในสไตล์บ้านไทยทรงปั้นหยาประยุกต์ ผสมสถาปัตยกรรมล้านช้างกับเทรนด์สมัยใหม่ ใช้ไม้ดู่–ไม้แคนจากอำเภอเดชอุดม ขนย้ายด้วยเกวียน ใช้งานเป็นจุดประสานงานระหว่างท้องถิ่นกับหน่วยงานราชการ
บทบาทของกำนันอ่อนและครูขำ
กำนันอ่อน เป็นนักพัฒนา-สังคมสงเคราะห์ที่ส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชน เช่น พัฒนาระบบปุ๋ย-สุขาภิบาล ลดเหล้าเถื่อน และก่อตั้งโรงเรียน
นางขำ วามนตรี** หรือ “แม่ครูขำ” เป็นครูพื้นบ้านที่ใกล้ชิดลูกศิษย์ จัดหาที่พัก-เลี้ยงแขกบ้านแขกเมืองให้เรียบร้อย
การย้ายเฮือนสู่มหาวิทยาลัย
เฮือนไม้เดิมถูกทายาทให้รื้อย้าย เนื่องจากชำรุดมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีจึงร่วมอนุรักษ์ นำมาตกแต่งใหม่–จัดแสดงในอุทยานศิลป์ เพื่อใช้จัดกิจกรรมและเป็นแหล่งเรียนรู้ด้านประเพณี เช่น สงกรานต์
เฮือนกำนันอ่อนจึงไม่เพียงเป็นโบราณสถาน แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของ การพัฒนา การอนุรักษ์ และภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ยังคงมีชีวิตในมิติศิลปวัฒนธรรมสมกับบทบาทของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีในการเชื่อมประวัติชุมชนสู่อาเซียน
ช่องทางการติดต่อ
https://www.facebook.com/people/อุทยานศิลปวัฒนธรรมอีสานและลุ่มน้ำโขง/10…
